خط لوله
به مجموع لوله‌هایی که وظیفه رساندن سیالات (نفت، گاز و آب) را از نقطه‌ای به نقطه دیگر دارند، خطوط انتقال گویند. دمیتری مندلیف نخستین کسی بود که ایده انتقال نفت با لوله را در سال ۱۸۶۳ پیشنهاد کرد و در ایران، نخستین خط لوله سراسری با ظرفيت 100 هزار بشكه در روز در مهرماه 1336 آغاز به كار كرد.
خط لوله، امكان تأمين مقدار پيش‌بينی شده ای از سیال را به طور اطمينان بخش ميسر مي کند. خطوط لوله، نفت و گاز را به واحد بهره‌برداری، تقطیر، پالایشگاه و یا پایانه جهت صدور منتقل می‌کند. از طرف دیگر با گسترده تر شدن ابعاد جهانی و منطقه ای پدیده گرمایش زمین و نیاز بیشتر به منابع آبی در مناطق با تراکم جمعیتی، خطوط لوله انتقال آب آشامیدنی اهمیت بیشتری پیدا می کند.
خطوط لوله ۳ نقش را عهده‌دار هستند:
- جمع‌آوری سیال از مبدا
- حمل مواد هیدروکربنی خام، فرآورده و یا آب (آشامیدنی، شور، پساب) با قطر بالا
- توزیع سیال در لوله‌های با قطر پایین و انتقال به مقصد نهایی
حفاظت از خط لوله
حفاظت از خطوط لوله در برابر عوامل خورنده خود مساله مهم دیگری است. مهمترین روش حفاظت از این تاسیسات زیربنایی، پوشش لوله است. پوشش لوله با توجه به نوع سیال عبوری و شرایط محیطی خط لوله، در سطح خارجی و یا هر دو سطح خارجی و داخلی اجرا می شود.
مهمترین وظیفه پوشش سطح خارجی لوله حفاظت از آن در برابر عوامل خورنده و تنشهای فیزیکی است و وظیفه مهم پوشش سطح داخلی لوله، علاوه بر محافظت در برابر خوردگی، تسهیل جریال سیال است.
